Herkes bağımlı olabilir. Bunun irade güçlülüğü ya da zayıflığı ile mutlak ilişkisi yoktur. Merak ve özenti bağımlılığa yol açar. Genetik faktörler, Anne-baba arasındaki şiddet ve geçimsizlik, çocukların aile bağlarının kopmasına ve dışarıya yönelmesine de sebep olur. Çocuklara sorumluluk duygusu aşılamak, kendine ve topluma saygı duymasını sağlar. Aile bireyleri arasında sağlıklı iletişim için öncelikle ebeveynlerin uygun ortamı oluşturması gerekir.
Gittiğim seminerlerde sıkça şahit olduğum ve üzüldüğüm bir konuyu yazmak istiyorum. Bağımlılık illeti hakkında fikir sahibi olmadan bilgi sahibi olan bireyler maddeyle mücadelede sorununun sadece Polisiye tedbirlerle önlenebileceğini düşünüyorlar. Bu eksik bir düşünce şekli.
Elbette ki, Polis operasyonel anlamda mücadele verecektir. Veriyor da. Nitekim Türk Polisinin uyuşturucuyla mücadelesi sadece ülkemizde değil, tüm dünyada takdirle anılıyor. Dünya Sağlık Teşkilatı ile Birleşmiş Milletler raporları da bu konuda en iyi tanıktır. Bu konuda toplumsal bir anlayış gerekiyor. Madde bağımlılığı illetini görmezden gelme, sorunu halı altına süpürme lüksümüz yok.
Yine rakamlardan gidelim. Örneğin İran’da cezası idam olmasına rağmen uyuşturucu kullanımı ve ölüm oranı çok yüksektir. Demek oluyor ki, işi sadece Polise, devlete, hükümete, İçişleri, Sağlık ve Aile bakanlığına ihale etmeyle bu illetle mücadele etmek eksik bir yaklaşımdır.
Narkotik şubede yıllarını vermiş, sorgu ve ifadelerde görev almış birey olarak bağımlılıkta temel aktörün ‘aile ‘olduğunu hatırdan çıkartırsak başarılı olmamız asla mümkün olmayacaktır. Birey, çocukluk yaştan itibaren sağlıklı bir ailede kendini ifade edebiliyorsa, ebeveynleriyle sağlıklı bir iletişim becerileri içinde maddeler hakkında eğitim ve bilinçlendirme sağlanıyorsa kimse kusura bakmasın o bireyi kimse yoldan çıkaramaz.
Hiç bir ergen ya da birey ölmek için madde kullanmaz. Sadece doğru bildiği yanlışlar vardır. Yanlışlar neler midir? Yanlış arkadaş seçimi, yanlış ortam ve çevre.İki yanlıştan bir doğru çıkmaz.Ailelere her zaman şu hususu net bir şekilde belirtiyorum.Çocuğa güvenmek ne kadar sağlıklı bir durumsa, çocuğu takip ve kontrol etmek daha sağlıklıdır.
Garip olan aile içinde verilmeyen doğru mesajların dışarıdaki arkadaş grubu tarafından doldurulmaya çalışılmasıdır. Örneğin, ev içinde fosur fosur sigara içen ebeveyni gören çocuğa istediği kadar sigaranın zararını anlatırsa anlatsın boştur. Kişi gördüklerine inanır. Söylenene değil. Çocuk ebeveynden her hareketi taklit eder. Benimser.
Bütün maddelere başlangıç yolunun sigaradan geçtiğini düşünürsek olayın vehametini daha iyi anlarız. isaaltun.com